We weten wat een autist is. We weten wat dyslexie betekent. We weten dat er mensen zijn die niet kunnen rekenen. Die lijden aan discalculie. Allemaal heel sneu. Maar wat is een man zonder sociaal geweten? Hoe noemen we dat? Bankier! Als dat geen modern scheldwoord is. Héé, vuile bankier. Bevalt me beter dan ááchterlijke homofiel, een charmant Utrechs scheldwoord.
Ik ben gelukkig helemaal niet jaloers. Ach knulletjes hebben soms een tik op de vingers nodig om hun geweten te trainen. Bij sommige kinderen is geweten aangeboren, bij anderen moet het er in gehámerd worden. Afpakken is stout!
Zouden ze bij de regeringen nu echt denken dat wij zo dom zijn?
Het bankvolk op de tv nog met een mond vol van alles, verboden zalm, aardappel in de keel, mayonaise, dat soort dingen: ‘Heus, het kan echt niet zonder bonussen, het is usance. Dat kan niet anders.’
Pardon? Wij waren ook gewend om een baan te hebben, meneer De Graai van der Grabbelton. De uitgevers (van boeken) geven een kwart minder uit. Mijn vrouw heeft nog geen boek om te vertalen. Zuinig, hè?
Terwijl onze prinses na het planten van een tulpebol koket haar vingers afspoelt met een scheutje champagne. Slokje microkrediet zal ik maar zeggen.
Beschaafd matigen, zegt Bos. Was dat ooit een socialist? Slechts een extra salarisje en een terug te betalen bonus die we nu anders gaan noemen. Provisie namelijk. Want een vertegenwoordiger krijgt dat ook. Heel gewoon.
Bankiers verplicht één jaar op het zachte matrasje van een gehandicapte. En net zo makkelijk wonen. Geen kluisje te bekennen, geen moeilijke stoepen, brede deuren en in de badruimte allerlei vasthoudgrepen. En één keer per dag uitgekleed. Kijken wat zij die zo goed naar zich toe kunnen rekenen kunnen doen met zevenhonderd euro. Per maand. Niet per dag.
Wat wil ik nu eigenlijk? Dat de mensen hun woede richten op de rijken achter beveiligde hekken? Dat we allemaal de straat op gaan en schande, godverdomde schande scanderen. Dat mag niet hè van het CDA, dat is godlasterlijk. Klopt. Maar bonussen opstrijken voor gemaakte fouten, wat is dat? En dat in stand houden, is dat soms godvruchtig? Dat bijbelverhaal van de talenten, stop je goudstuk niet in de grond maar maak winst, ligt daar de basis van het kapitalisme?
Wie kwaad ik? Hoe kom je daar nou bij? En jullie?
Maar er zijn ook leuke dingen. Max staat. Hij is van december, dus niet laat met staan. Hij staat stralend en triomfantelijk, de schat. Hoewel zijn vader, mijn Jorisje, op die leeftijd al liep. En toch geen bankier geworden. Nee, dan die Belg van de Fortisbank, Lippens, die Cadzand wil gaan opknappen. Dag rust in Zeeuws-Vlaanderen. Die zou nou eens als ongewenste vreemdeling het land uitgezet moeten worden.
Trouwens hoeveel vrouwen zijn er eigenlijk bankier? Zat ene Maxima vroeger niet bij een bank? Die weet van wanten, die wordt nu uitbetaald in haute couture en diamanten. Zo’n schattig pakje, hoeveel zou dat kosten? Hoeveel duizenden? Voor haar geen derdewereld-credietje. En dat geblondeerde haar met die donkere uitgroei. Wat kost dat? Vast meer dan tien kraaltjes en een spiegeltje. En zo’n ringetje, zo’n broche, het diadeem? Hoeveel tienduizenden? Enig idee? Nee, hè? Ze is zo schattig. En een goede opvoeding gekregen, natuurlijk.
Wij weten van niets. Wij zijn namelijk het domme volk dat van de prins geen kwaad wil weten. Jan Huigel in de ton.Wij zijn méér dan een beetje dom.