Grote bah
Aan de inhoud van deze folder is veel aandacht besteed. U kunt er geen rechten aan ontlenen. Waar zouden ze het over hebben, denk ik dan. Wat voor rechten, wat heb ik gemist?
Dit gaat niet over de sleepwet maar over bevolkingsonderzoek. Want ze willen echt alles over ons weten. Tot in detail mag ik wel zeggen. Want zes op de honderd mensen krijgen darmkanker, schrijven ze je. Hè, gedver.
Nu vind ik dat facebook al impertinente vragen slelt, zoals wat doe je nu? Hoezo, wat gaat het je aan. Maar dit rondsturen over onze uitwerpselen vind ik ook onwelriekend, eerlijk gezegd.
Vroeger, ja vroeger hadden we pleetjes met een platformpje. Kon je mooi zien wat je gepresteerd had. Maar nu, lieve volksvertegenwoordigers, hebben we wc’tjes die alles in het water laten plonzen. Dan, zegt de folder, moet je een massa wc-papier erin gooien en dan de handelingen verrichten die nauwkeurig voorgeschreven zijn. En na afloop van het vier keer prikken met een dun borsteltje uit de juiste verpakking, moet het resultaat weer in een plastic dingetje met schroefdop en dan in een plastic enveloppe met plakrand en die nog in een grote, paarse, plastic enveloppe, en dan in de ijskast tot je hem post. Zodat iedereen weet, daar gaat zij met haar uitwerpsels. Dus na afloop van het vieze werkje leg ik met mijn grieplijf een briefje op tafel voor M. Wil je mijn poep posten, brief in de koelkast. Gênant, dat is het. Maar het moet niet. Er zitten ook instructies bij voor als je niet wilt. O, dat scheelt.
Facebook schijnt al alles van ons te weten. De telefoon mag afgeluisterd en nu het laatste, nu willen ze onze poep zien. Ze? Ze wie? Is er wel een minister van binnenlijfse zaken? En wie is dat dan?
Onze huidige huisarts wil geen eutenasie doen. Mag niet van zijn geloof. Hij mag je wel laten slapen tot je gaat. Hm. Bevalt me niet.Want als ik dan darmkanker heb? Hoe kom ik nu weer aan een huisarts die me voor noodgevallen een zelfsterfpakket geeft? Langzamerhand zou je toch overal schijt aan hebben? Ach, mijn moeder vond zelfs het woord poep ordinair, zij noemde het grote bah. Nou dat is het ook. Hele grote bah.