“Mamma, kwiebel.” Boaz is voor het eerst bij een echte kapper geweest. Gelukkig zijn zijn krullen niet helemaal weggeknipt. Ik mag hem in het badje doen en de jeukhaartjes wegwassen. Douche op zijn hoofd, echt lekker vindt hij het niet. Hij knijpt zijn ogen dicht en probeert onder de straal uit te komen, maar hij jammert niet. Het is en blijft een fantastisch kind. Maar voor knuffelen moet je wel het juiste moment kiezen. Abeltje is nog heerlijk zoenbaar. Maar Boaz heeft het te druk.
Op de crèche geeft hij alle kindjes een kusje voor hij weggaat. En thuis heeft hij het over ene Eva. Ik moet toegeven dat ik nu een jaloerse kriebel voel. Hij is pas twee en nu al verliefd? Net als alle jongetjes van de crèche die ook Eva als hun uitverkoren vrouw willen. Ik troost me met het feit dat zij mijn naamgenote is. (Chawwa is Hebreeuws voor Eva .) Hij spreekt te hooi en te gras over haar en vraagt zich af waar zij op dat moment is. Hij ligt op de commode voor een verse luier en peinst hardop: “Eva thuis?”
Nu het praten van Boaz steeds beter gaat, gebruikt hij zijn stem ook om commentaar te geven. ‘s Morgens bij de ochtendkus van zijn vader merkt hij op: “Pappa scheren.” Op een feestje: “Heet heet”, bij de koffie en “Lekker, lekker”, bij het gebak.
Over het feit dat deze mallotige regering het ene moment vindt dat ouders tegemoetgekomen moeten worden in de kosten van kinderopvang en als het goed werkt de maatregel wil stoppen omdat het geld kost, daarover hoor je Boaz nog niet. Nog zo’n absurde uitspraak van een regeringspersoon: vrouwen moeten langer zogen. O ja? En werken en hun kinderen naar de crèche brengen en dan op hun werk zo’n melkmachientje op de tiet zetten. En waar dan? Uit de wc komen eigenaardige geluiden en het kleinste kamertje blijft ook wel heel lang bezet. Als de wc geen stopcontact heeft is het nog weer lastiger. Want daar zit mevrouw aan haar bureau en daar klinkt dan zwoink zwoink slurp… Gaat het wel, mevrouw Dröge? Het melkmachientje in een tas verstopt, het met pijn en moeite gevulde flesje fluks en schielijk in de ijskast zetten, want het moet koel bewaard worden. En dat ‘s avonds in de trein weer mee naar huis nemen. Niet vergeten dat het dan koel moet blijven, dus een ijszak eromheen. Hoeveel man-achtigen zouden dat langer dan één dag volhouden?
Opties voor collega’s. Men gebruikt de moedermelk in de koffie. Men vraagt zich af wat dit nu weer is? Jonge mannen griezelen, hè gedver, moedermelk, we zijn hier geen boerderij.
Ik zie het helemaal voor me. Idealiter zou het terug in de borst moeten, maar daar krijg je het heel moeilijk weer in. Regeren is vooruitzien! Je meent het.
Boaz heeft gelijk: “Mamma kwiebel.”
Naschrift:
Als ik ‘s morgens wakker wordt en het gordijn wegschuif en de balkondeuren open, komt er net een groep mensen door het poortje voor de boom rondleiding, want er staat een eeuwenoude vleugelnoot op ons binnenpleintje. Daar sta ik in mijn ponnetje half wakker en met mijn slaapneus in de wind en het volk zwaait vriendelijk. Eindelijk prinses. Wat zal ik? Ik zwaai terug en dan buig ik. Ze lachen en klappen. Ha, een staande ovatie nog voor het ontbijt. Dat is pas een mooi begin van de dag.