Redelijkheid
Er is telkens iets wat me verbaast, zoals de dag voor het ondergeschoven kind, of de dag van de arbeid (van wie?), of de dag van de dollende hond. Ik wil een jaar van de redelijkheid. Dat wil ik. En wel mėt verlenging! Indien mogelijk.
Als extra wordt dan in het redelijke jaar weer hoffelijkheid ingevoerd. En algemene beleefdheid, vooral op het vogelgepiep ook wel twitter genoemd. Echte vogels hebben betere manieren.
Maar voor redelijkheid moet je kunnen nadenken. Lastig maar wel leuk. Een kleine oefening. Een tekening. Jongetje met een hand in de zak, andere hand houdt hij uitgestoken.
Vraag: Heeft dat jongetje maar één hand?
Geef zelf antwoord. Bijvoorbeeld, nee!
Vraag: Hoe weet je of er in zijn zak wel een hand is?
Vraag: Wat als die andere hand zes vingers heeft? Is het jongetje dan abnormaal of heeft zijn hand een afwijking? Kortom, hoe onderzoek je feiten.
Gevoelens zijn geen feiten. Feit is wel dat er gevoelens bestaan. Maar waarheid is dat niet. En waarheidsvinding is redelijkheid leren.
Ik zal het moeten uitleggen vrees ik, wat redelijkheid dan is. Stel je twee getekende poppetjes voor. De ene doet van bla bla, de ander houdt de lipjes op elkaar. Pas als er geen gebla meer uit dat eerste poppetje komt, mag de ander gaan blabla’en. En dan houdt de eerste de lipjes dicht. Dan, er mag alleen met argumenten gebabbeld worden, dan moeten ze elkaars standpunt gaan verdedigen. O gunst, o hemel. Kunnen ze dat wel? Want er moet goed opgelet worden om het vreemde standpunt van de ander te verdedigen.
Dat noemen we dan luisteren naar elkaar. Wonderbaarlijk, hè? En dan mogen ze koffie, thee of water. En uithijgen. Je moet er nadenken voor oefenen. Een uitdaging. Dat lijkt mij een leuk nieuw jaar te worden in alle redelijkheid. Wat denken jullie?