Soms heb ik het niet. Ergens in. Hebben mieren dat ook? Zie je wel eens ergens een mier zitten die denkt, neu vandaag niet. Nee, want waarom? Waartoe? Wat is de van het leven, zucht? Neen, de mier werkt. Onophoudelijk. Het leukste wat ik van mieren weet is dat als er een een betere plaats voor hun nest heeft gevonden, (zij, mieren zijn toch zij?) zij haar vriendin naar de nieuwe nestplek draagt. En als die vriendin het ook een goed idee vindt draagt zij de volgende erheen om de plek te aanschouwen. Heeft dat ? Vast wel.
Het schijnt menselijk te zijn om na te denken over de van het leven. Ik vraag het me af. Volgens mij kunnen dieren dat vast ook. Zie het paard in de wei die over het hek staart. Of de koe als zij herkauwt. En wat weten we nu helemaal over dieren. We gebruiken hen als gebruiksgoederen. Om hun eieren te jatten. Te melken. De honing te roven. Katten om te aaien en dan worden we nijdig als ze met hun natuurlijke nagels onze stoelen willen verrafelen. Zin. Dat kunnen katten toch zo hebben, hè? Ergens in. Vooral in ons eten.
Honden hebben we in dienst. Om tegen de buren te blaffen en om drugs en doden te vinden. En zo’n dier raakt van al die slachtoffers zo van streek. Maar nee, denken kunnen ze niet. (Denken wij de oppermachtigen.)
Dat vind ik zo leuk aan rampen (sorry hoor). Niet de menselijke zieligheid maar de macht, de oppermacht van de natuur, zonder aanzien des persoons. Hoewel? De rijken wonen wel veiliger want die kunnen beter kiezen.
Maar de van leven, de van verwoesting? Gaat het er om de te vinden? Of voor zover mogelijk, oplossingen. Aanpassingen. Menselijke hebberigheid aanpakken. Dat heeft . Denk ik.
En wij mensen moeten we nige dingen doen? Misschien is het belangrijker om onnige dingen ná te laten. Ik ga me steeds meer ergeren. Dat komt met de leeftijd die aangroei van erge ergernis. Dat zorgt ervoor dat je tevreden kan gáán. Maar wat zouden we als mensen allemaal moeten laten? Even uit de losse pols: oorlog en geweld. Wapenindustrie. Vervuilen, verwoesten van ons leefgebied. Anders nog iets? Een onsje minder pretlawaai? Mij lijkt dat nig. Maar stelt iemand daar kamervragen over?
Nee, wij denken na (denken we) over de van het leven. Gedachten zo groot als de oceaan. Zo hoog als de hemel en verder nog het heelal in. Wie zijn wij? Wat doen wij hier?
Moe, dat word ik ervan. Kunnen wij, mensen het beter maken, minder kapot met minder geweld, zuiniger, vrolijker, stiller? Horen jullie dat soort vragen wel eens? Of lees ik de verkeerde NRC? Moet ik, nee, had ik, nu te oud, bij een verzekeringsmaatschappij moeten gaan werken? Het is nu de eerste maandag van de maand, de sirenes gillen. Mijn bloeddruk loopt op. Heeft dat ?
Die herinneringen, mooi of niet mooi waartoe dienen die? Ze bestaan. Wij bestaan. Wij de mieren en alle andere dieren, daar gaat het over. Het bestaan. Zijn heeft , Hetty.
Zinloos
Er loopt een lammetje
op de weg.
Een lammetje?
Op de weg? Wat erg.
Nee.
Het is een gedroomd
lammetje op een gedroomde weg.
Oh
Dan is het gedroomd erg