Zou ik een aanval hebben van de Hollanditis oude stijl, klaag-en-kanker-virus over alles en het weer? Ik kan het woord peloton niet meer horen. En die slierten lelijke haantjes ook niet meer zíen. O, M. kijkt wel naar het wielrennen. Voor het landschap zegt ze. Natuurlijk, het landschap. Zo dol is ze nu ook weer niet op mannen met blote benen.
Kijk, een mud mannen die allemaal breed voorin willen komen en dan met een grote dreun op het asfalt smakken. Spaken geschaafd. Zadels vervormd. Ernstig en ach wat zielig.
En dan te bedenken dat we een sonde naar Mars kunnen sturen. Is fietsen misschien een vorm van snelheidsregressie?
Laat ik de radio eens proberen. Die is ook in fietsen. Tussen het bandennieuws en de rugnummers door zang: You make me smile, zevenstemmig gezongen. Dan komt: You make me smiiiiile. En dan lalalalala ( tekst vergeten?). En nog meer gelala. Als het liedje uitgemiauwd is gaat het over een held die met een stok een bal slaat. Waarom? Stoute bal. En hij gooit mis.
Wat gebeurt er ondertussen in de wereld? Niets. Nederland is nu sportzender geworden. De wereldvrede is waarschijnlijk in het geheim uitgebroken. Hoewel ik een fervent radioluisteraar ben, heb ik dat heugelijke feit gemist. Vrijdagnacht is heerlijke radio, maar om nu elke week een héle nacht gesproken woord te genieten… Ja, zeggen de radiomakers, dan maar podcasten. Wat voor kasten? Is dat voor de oormachientjes? Ik lust geen direct geluid op mijn oren.
Oud worden is behelpen maar bij de radio moet alles lalalala. Jonger en dommer. Na twee regels gesproken woord moet er weer zo’n dreindreun ingezet, anders… ja anders wat? Radio is voor filestaanders, thuisblijvers en kennelijk tegenwoordig voor geestelijk gekreukelden. Dus. Mannen met wielen. Mannen met ballen. Het lijkt of de hele wereld uit mannen bestaat in de zomer. Voor de dames die daarvan houden is het dus smullen. En mannen met een kopstem die erover roepen dat het allemaal zo geweldig is. Nee, dan naar zee met windkracht heftig, lekker met happen zand in de striemende wind. Voor de doehetzelfsportievers.
En mijn geheime kijkhobby? Op net 5 hebben ze tegenwoordig in plaats van lekkere films, een héle dag mode. Het grote vervormen van voorheen aardige meisjes in booskijkende opgeverfde helse heksen, die zo dom ogen, dat ik ze het liefst een pak rammel zou geven. Ho. Hó. HO. Nee, ik wil helemaal niet aanzetten tot geweld tegen rondborstigen.
Bestaan ze nog, vrouwen? Gewone vrouwen, met gewoon haar en gewone tanden en een gewoon gezond verstand? Van die vrouwen met hier en daar een vetrolletje, iets te dikke benen, een hoge rug, lekkere rimpels want ze hebben gelééfd, maar met een heldere kijk op het leven.Waarom gaan daar nou niet eens hele pittige zomerprogramma’s over? Het peloton wijze wijven is in Parijs aangekomen. Geweldige vrouwen, geleerd, geestig en welluidend. De Grandes Dames hebben een fenomenaal applaus gekregen. Het volk op de Champs Elysées klapte de handen stuk. Hè ja. Dan hoor je mij niet meer klagen.