we herdenken de uittocht uit Egypte
Waar zijn ze nu
de mensen van hun grond verdreven
verloren zijn ze bed en tafel
wat was het deze keer
oorlog, winter, hoogwater
de aarde schudt haar bergen
of niet
hollen jongens hol
nog geen vinger bloedspoor
op de wereldbol
slierten kleinen met hun schotelogen
telkens andere karavanen
wacht hun veertig jaar
woestijn
de rode zee
zal die ooit nog opensplijten
zullen zij die matses eten
wie tegen wie en nooit vergeten
kom aan tafel kinderen
steek de kaarsen aan